Charta qua Adalbertus manumittit Dodam ancillam suam.
Quid enim melius homo habere potest, nisi de propria facultate sua Deo offerat, et de mancipiis suis ingenuus dimittat? Ideo Adalbertus, pro amore Dei omnipotentis et pro anima genitore meo et genitrice mea, ut Dominus evadere dignetur de locis tenebrarum et de lacu miserie; in pro ipsa amore, nomine Doda, ancilla nostra, ingenuitatem faciamus et ingenuam relaxamus, ad faciendum in omnibus locis quiquid facere voluerit, dono licentiam abeat et nostram liberam adque firmissimam habeat potestatem. Si quis calonniaverit, auri libras XL solvat, et post hec stabili sit. Actum Castellum. S. Adalbert, qui ingenuitatem istam fierit et firmare rogavit. S. Teodderane. S. Euvrart. S. Volfard. S. Rodbert. S. Adrald. S. Maimbert. S. Gyrard, Rannald. Johannes presbiter [rogatus?] datavit, tempore Lohterio rege.